تولد

وقتی فاطمه سلام الله علیها به دنیا آمد، فرشته ی وحی بر رسول خدا صلی الله علیه و آله نازل شد و از طرف پروردگار پیام آورد که: «خداوند بر تو و فرزندِ نورسیده ات دورد می فرستد!»

رسول خدا صلی الله علیه و آله با شنیدن خبر تولد فاطمه سلام الله علیها سجده ی شکر گزارد و خداوند را سپاس گفت.

پیامبر صلی الله علیه و آله آن روز بسیار خوش حال بود؛ چون خداوند در سوره ی کوثر آمدن این فرزند مبارک را بشارت داده بود.
 
به فاطمه سلام الله علیها «فاطمه» می گویند؛ چون خداوند فرمود: من فاطر زمین و آسمان هستم؛ یعنی خالق آسمان و زمین و نام فاطمه را از نام خودم گرفته ام.
 
به فاطمه سلام الله علیها «زهرا» می گویند؛ چون زهرا یعنی درخشنده. هنگامی که فاطمه سلام الله علیها به نماز و عبادت می ایستاد، اهل آسمان از نور او بهره می گرفتند؛ همان طور که زمینی ها از نور خورشید بهره می برند.
 
به فاطمه سلام الله علیها «محدثه» می گویند؛ چون ملائکه از آسمان به پایین می آمدند و با حضرت فاطمه سخن می گفتند. یک شب حضرت فاطمه سلام الله علیها از فرشتگان پرسید: «بهترین زن عالم، حضرت مریم است؟»

 فرشتگان گفتند: «حضرت مریم سرور زنان زمان خود بود؛ اما خداوند شما را سرور زنان قرار داده است از زمان حضرت مریم تا حالا و از اول عالم تا آخر جهان.»
 
به فاطمه سلام الله علیها «راضیه» می گویند؛ چون در برابر سختی ها ایستادگی می کرد و راضی بود به رضایت پروردگار.
 
به فاطمه سلام الله علیها «مرضیه» می‌گویند؛ چون به درجه ای رسیده بود که خداوند اعمال او را تأیید می‌کرد و از تمامی ‌اعمال او راضی بود.
 
به فاطمه سلام الله علیها «زکیه» می‌گویند؛ یعنی پاکیزه بودن از هرگونه جنس گناه یا صفات پَست.

به فاطمه سلام الله علیها «طاهره» می‌گویند؛ چون از هرگونه آلودگی ظاهری و باطنی دور بود و روحی پاکیزه و دور از گناه داشت.

به فاطمه سلام الله علیها «صدیقه» می‌گویند؛ چون بسیار راستگو بود.

تصویرساز: جعفر بهروان راد